Most texts of Cardano (who had much literary output) were never printed, and the editor of 1663 (called first printing) saw a manuscript with no chance to ask the author.
Paper was expensive. When Cardano made an error and realized, he made one, then he didn't correct the former text, but proceeded. So - likely - the text had the character of a note book, not intended to be really published or it was only a preparation for a later publication.
Matthew Mcfadyen (btw. a friend of Michael Dummett and John McLeod) noted ...
So "writing errors" seem to be plausible under such conditions. It's a pity, that Mcfadyen relates only to the probability calculation of the text.
I don't find a translation of this text ...
only a snippet-version of Ore's text, which seems to contain a translation.
Capvt XXII.
De diuisione Ludorum gemina.
Ludorum alij consistunt in Alea, id est, euentu rei aperte, alij in chartis, id est euentu rei occultae. Vtrumque genus diuiditur, quoniam alij fortuna tantum constant, vt sancius in Alea, & primaria, ac fluxus in chartis. Alij fortunae artem ludendi adiungunt, vt in Alea fritilli ludi in chartis, taro vlcus, triumphus, & similis. Cum ergo necesse sit ludos constare fortuna tantum, vel fortuna, & arte, & vtrumque genus ex apertis, aut occultis, manifestum est, quod ludorum, qui fortuna constant, & non robore, vel agilitate corporis quatuor sunt prima genera.
Capvt XXIII.
De ludis Chartarum, in quibus industriae locus est.
Cum ergo in huiusmodi exerceamus industriam in re incognita, necesse est, vt memoria earum, quas deposuimus, aut teximus, aut reliquimus, aliquid possit, in quibusdam autem plurimum, vt in trapola, Veneto ludo. Hoc eximuntur tria, quatuor, quinque, & sex puncta. In quatuor generibus sunt sexdecim, relinquuntur triginta sex. Dantur quinque post quatuor; in duobus lusoribus sunt decem octo chartae totidem in cumulo relinquuntur; si primo placent, retinet, etsi secundo displicent, mutat, & nouem primas recipit superiores in cumulo; si placent, & ipse suas retinet; si non commutat cum secundis cumulis; vides igitur quantum possit memoria, iudicio, scientia cauendi dolos, & securitate debita. Plures ergo dum satis bene memorantur, non satis vitant caute dolos collusoris, aut non prudenter ludunt, aut timidè nimis, vel quasi iracunde. Propterea cum in Saccense oppidum, me contulissem hoc ludo mirum in modum delectabar; ex quo omnis boni initium habui. Namque indiustria effeci, vt omnium chartarum, quas deposuissem, memor semper essem. Ars vero in ludendo plurimum valet. Namque vltimam chartam, qui obtinet, sex habet puncta, si eadem binarius sit, valet xxvj. sex quoniam in vltimo: Decem quia cum sit minima, nisisit sola, non potest non vinci: in vltimoverò duplicatur, ideo valet viginti, cui addito sex, valet viginti sex; si bis hoc contingat, scilicet, vt penultima sit binarius, & vltima, valent lij, scilicet sìngulae xxvj.sin autem tres binarij valent lxxviij. ter scilicet multiplicato xxvj. vt sint vltima penultima, ante penultima omnes binarij sunt, qui velint valere centum, & quatuor duplicato lij. sed non est rectum, sic enim oporteret, vt vltima valeret xxvj. penultima cum vltima lxxviij. & antepenultima cumreliquis duabus ccxxxiv. quod nerno admittit, istiusmodi tamen constant consuetudine, aut pactis, quemadmodum, & quòd binarius, si sit prima, vt etiam in reliquis, nec vincatur, quoniam eo genere chartarum careat collusor decem valet, apud aliquos tamen valet xij. Pedes valet puncta tria. Regina, vel Equus, quatuor, Rex quinque, punctum vnum vocant lunetam aeque supremum in suo genere, vicitque Regem, & omnes alias chartas, valet sex, tres lunetae ante ludum valent xij, tres binarij x. tres Reges, aut Equi, vel Reginae, vel Pedites sex, nec oportet, nisi in lunetis dicere, quales sint; sed cum binario omnes nomine figurarum appellantur. Oportet autem tres esse similes, & vnius generis, vt tres binarij, vel tres Reges, nec est necesse, vt lunetas, vel figuras ab initio ludi appellemus, sed solum, antequam vllam ex illis tribus detegamus, aut ludamus, vel ludendo, dum non collegerimus illarum vllam;sì quis omnes chartas obtineat, cucum vocant duplicaturq; totus numerus. Hanc igitur chartarum memoriam, cum ad verbi vnius scientiam traduxissem ex illo didici etiam multas res, hoc modo vnius verbi continere. Inde excolendo inuentum totam vnam lectionem, & quae in ea continerentur. Post etiam illa inueniri & ex autoribus deriuare. Vnde modus ille ex temporanee profitendi. Sed reuertor ad chartarum lusum, nam hoc genus ludi est artificiosissimum, cura in certa re, & vi naturae consisteret, omisi exercitationem illius diuinationis multis ex causìs. Primum enim me statim contuli Patauium, inde in Saccense oppidum, atque ita occasio sublata illius ludi; nam ea sors non habet locum, vbi ludo industria commiscetur. Deinde quòd timerem, ne nimis rìdendo me euerteret. Praeterea dicebam si ex Demone est fallax, est & contra legem, si fortuita stultum est illi fidere. Abhorrebam etiam a ludi genere damnato legibus. Praeterea stultum existimaui, cum possem locupletiore conditione securiore scilicet, & ex naturali ratione pendente certare velle tam absurdè inniti.
Capvt XXIV.
De differentia ludi Chartarum a ludo Aleae.
Differunt ludi Chartarum à ludis Alee, in quibus industria locum habet, quòd Alea de futuro iudicium fert,& magis licet de alieno successu tamen etiam de proprio, Chartarum autem ludi de prasentibus, & alienis solum iudicium requirunt. At de praesentibus coniectari, prudentis est magis viri,& humana sapientis; de futuris antem quamquam sit alia ratio coniecturae, non quod futura sint, sed cui potius iure innitendum sit, est tamen diuini potius hominis, aut insani, nam melancolici diuinare solent. Etenimin Alea nil habes certum signum, sed omnia planè in pura fortuna reposita sunt, si alea aequalis sit. Quicquid autem est in ea praeter, leuem coniecturam, & rationes superius dictas ad temeritatem referri debet. At in chartis, quas posuit vultus chartarum a tergo agnitio, milleque aliae agnitiones naturales, & dignae, prudenti viro habentur. Vnde inter omnes ludos subtilitate praecedit, is, qui latrunculus fit. Sed fortunae arbitrio parum, aut nihil subiacet, vtilitate armorum, salubritate pilae: lepore: trapolae: pulchritudine inuenti, & modorum primaria, pecuniarum magnitudine sanctius, concertatione assiduae, quae parum fatigat fritillus, extractione temporis tarochi: Dignitate Cricones, prudentia, & vitae humanae imitatione triumphi. Decet igitur sapientem chartis ludere, quàm alea, & triumphis potiùs, quàm aliis ludis, constat ergo, (sed in vsu non est) quòd medius quidam est modus ludendi chartis apertis, proximior ferme latrunculorum ludo. Et finem habet, cum nil amplius expectet;sed quilibet ludus sibi finem facit. Atque is, est qui fit nouem cum chartis, (nam hic est numerus satis idoneus) ac mediocris inter magnum, & paruum ad ludendum, detectis, inde certare, vt solent cum occultis. Demiror autem cum hic sit ingeniosissimus, solum neglectum à tot gentibus esse.
Capvt XXV.
De ludis Chartarum.
Ludi igitur Chartarum, non in expectatione futurorum sunt nisi cum commutantur. Suntque earum plura genera, sed numerare non licet: Nam quòd dixit Horatius de verbis, idem de ludis dicere conuenit: satis erit eos distinguere generibus suis, ac speciebus, tum simplicibus, tum compositis. Prima igitur genera sunt lusus arbitrio solius fortunae, & cum industria. Fortunae solius sunt primaria fluxus, qui fit cum tribus chartis: Gallicus est pulcherrimus, nam vnum cum figura, vel cum binario efficit xxi. qui summus est punctus apud reliquas, plerasquae gentes. Sed apud Gallos, si adsit aliud vnum fiunt viginti vnum cum dimidio. Sed tria puncta superant etiam fluxum, & est supremum, & pro fluxu, & puncto haberi potest. Viginti etiam cum vno puncto, alia in charta efficit viginti cum dimidio, & ita habent viginti, viginti cum dimidio, viginti vnum, & viginti vnum cum dimidio, & viginti duo, qui (vt dixi) superior ed fluxui. Post est fluxada: silerium, idest, ego habeo, quadriginta, & triginta vnum, Baseta ludus desperatorum, Cricones, fortunae, & industria, triumphi, triumfeti, sequentiae, sequentinum tarochi, centum, trapola, Romfa, scaltara, tum alij multi. Alia diuisio est penè differentias proprias, quoniam ludi quidam tetinent aestimationem chartarum, alij non retinent, sed mutant. Alij numero chartarum, alij estimatione, alij consequentibus, alij certa ratione loci, seu ordinis, aut proprietate conficiunt numerum, quò superiores, aut inferiores euadunt:
I think, there would be some interest to see this translated.
From my own side, especially the red passages. And especially the last chapter XXV.
He speaks of France (and I assume from French cards) and a number problem between 20-21-22 ... "Sed apud Gallos, si adsit aliud vnum fiunt viginti vnum cum dimidio. Sed tria puncta superant etiam fluxum, & est supremum, & pro fluxu, & puncto haberi potest. Viginti etiam cum vno puncto, alia in charta efficit viginti cum dimidio, & ita habent viginti, viginti cum dimidio, viginti vnum, & viginti vnum cum dimidio, & viginti duo, qui (vt dixi) superior ed fluxui". This especially interests me.
"Ludi igitur Chartarum, non in expectatione futurorum sunt nisi cum commutantur." Is this an indication of the existence of divination cards?